Καλοπληρωμένοι, τεμπέληδες και υπεράριθμοι οι εκπαιδευτικοί μας; Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο.

Του Δημήτρη Τσιριγώτη, πηγή

Τεμπέληδες, καλοπληρωμένοι, που δουλεύουν λίγο, που έχουν πολλές διακοπές, που φοβούνται την αξιολόγηση

«Τεμπέληδες, καλοπληρωμένοι, που δουλεύουν λίγο, που έχουν πολλές διακοπές, που φοβούνται την αξιολόγηση». Αυτές είναι μόνο λίγες από τις κατηγορίες που προσάπτουν όσοι θέλουν να «στριμώξουν» τους Έλληνες εκπαιδευτικούς του δημοσίου σχολείου. Μάλιστα αρκετοί από αυτούς εμφανίζουν και ψευδή στατιστικά στοιχεία για να στηρίξουν τις κατηγορίες αυτές. Φυσικά πίσω από τέτοιες ενέργειες παραποίησης ή μη αντικειμενικής ανάγνωσης των στοιχείων υπάρχει δόλος με στόχο την προώθηση των προτάσεων του ΟΟΣΑ και των μνημονίων που επιδιώκουν να πετύχουν δραστική συρρίκνωση της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Και ο τρόπος για να πετύχουν κάτι τέτοιο είναι να «στριμώξουν» εκείνους που αντιστέκονται στα άνομα αυτά σχέδια, τους εκπαιδευτικούς. Εδώ θα πρέπει να πω ότι η παραποίηση στοιχείων για τη χώρα μας δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο αλλά θεωρώ ότι λίγη αποκατάσταση της αλήθειας είναι επιβεβλημένη .Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν λίγες διδακτικές ώρες την εβδομάδα

Πηγή: Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ευρυδίκη (Eurydice) (Αριθμοί Κλειδιά της Εκπαίδευσης στην Ευρώπη 2009)

1) Ο μέσος αριθμός διδακτικών ωρών την εβδομάδα για τους έλληνες καθηγητές είναι 20.5 ώρες ενώ ο μέσος όρος όλων των χωρών της Ε.Ε (Ευρωπαϊκής Ένωσης) είναι 18.8 ώρες.

2) Σε μόλις 5 από τις 25 χώρες της Ε.Ε (στις οποίες υπάρχουν στοιχεία) οι καθηγητές διδάσκουν περισσότερες ώρες την εβδομάδα από ότι στη χώρα μας.

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί είναι καλοπληρωμένοι

Πηγή :Teachers and School Heads Salaries and Allowances in Europe 2013-2014 (European Commission)

1) Ο μέσος βασικός ακαθάριστος ετήσιος μισθός ενός καθηγητή στην Ελλάδα είναι περίπου 13.000 € όταν ο αντίστοιχος μισθός κατά μέσο όρο για τις χώρες της Ε.Ε είναι περίπου 27.000 € (δηλαδή υπερδιπλάσιος).

2) Ο μηνιαίος καθαρός μισθός ενός νεοδιόριστου έλληνα εκπαιδευτικού χωρίς παιδιά είναι 670 €. Αν σκεφτούμε ότι οι νέοι διορισμοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, γίνονται στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας ,όπου ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός είναι αναγκασμένος να ζήσει αρκετά χρόνια, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα ακόμα και για την απλή επιβίωσή του.

Ναι αλλά οι έλληνες εκπαιδευτικοί έχουν μεγάλες διακοπές

Πηγή :Μελέτη στοιχείων για τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες 2012 (ΚΕΜΕΤΕ- ΟΛΜΕ)

1) Οι έλληνες καθηγητές διδάσκουν 36 εβδομάδες τον χρόνο όταν ο μέσος όρος για τις χώρες της Ε.Ε είναι επίσης 36 εβδομάδες τον χρόνο. Εδώ οφείλουμε να πούμε ότι στους αρχικούς πίνακες του ΟΟΣΑ οι εβδομάδες που είχαν δηλωθεί ήταν μόλις 31. Αυτό το στοιχείο χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για να επιβληθεί η γνωστή αύξηση ωραρίου κατά 2 ώρες στους έλληνες εκπαιδευτικούς το 2013.Όμως το στοιχείο αυτό ήταν ψευδές γιατί δεν συμπεριλάμβανε και τις 5 περίπου εβδομάδες εξετάσεων (προαγωγικές, επαναληπτικές, πανελλήνιες κ.λ π ) που λαμβάνουν χώρα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άλλες χώρες και θεωρούν τις μέρες των εξετάσεων ως μέρες διδασκαλίας αλλά και έχουν πολύ λιγότερες μέρες εξετάσεων από το δικό μας σχολείο.

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί είναι πολλοί σε σχέση με τους μαθητές

Πηγή :Education at a Glance 2014: OECD Indicators

1) Ο μέσος όρος του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι λίγο μεγαλύτερος (22 μαθητές ανά τμήμα) από μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε (21 μαθητές ανά τμήμα).

2) Πρέπει να σταθούμε αρκετά στην αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών. Τα στοιχεία του παραπάνω πίνακα είναι του 2012 και όπως διαπιστώνετε περιλαμβάνει μόνο 15 ευρωπαϊκές χώρες. Ουσιαστικά δεν έχουν καταχωρηθεί στοιχεία για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Στο 3^ο μνημόνιο που ψηφίστηκε πρόσφατα προβλέπεται «Ευθυγράμμιση αριθμού διδακτικών ωρών ανά μέλος προσωπικού και αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό, με βέλτιστες πρακτικές ΟΟΣΑ» έως τον Ιούνιο 2018.Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία του 2012 είμαστε ήδη σε ευθυγράμμιση. Όμως σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που δεν τα έχει επικαιροποιήσει από το 2007, η Ελλάδα είχε τότε μεγάλη αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών (1 εκπαιδευτικός ανά 8,5 μαθητές) ενώ ο μέσος όρος για τις χώρες της Ε.Ε ήταν σαφώς μικρότερος (1 εκπαιδευτικός ανά 12 μαθητές).Σήμερα όμως 8-9 χρόνια μετά τα νούμερα αυτά έχουν αλλάξει δραματικά και σίγουρα δεν ισχύουν, εξαιτίας κυρίως των ελάχιστων διορισμών και των μαζικών αποχωρήσεων.

Επίσης τίθεται και ένα μείζον θέμα εγκυρότητας τέτοιων στατιστικών μελετών που ουσιαστικά για να βρουν την αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών απλά κάνουν μια διαίρεση του συνολικού αριθμού των εκπαιδευτικών με τον συνολικό αριθμό των μαθητών χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης της κάθε χώρας. Ειδικά για τη χώρα μας δεν λαμβάνουν υπόψη ότι υπάρχουν πάρα πολλά νησιά και απομακρυσμένα χωριά όπου οι εκπαιδευτικοί είναι πολλές φορές ακόμα και περισσότεροι από τους μαθητές.  

3) Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε το τεράστιο έλλειμμα βοηθών διδασκόντων και βοηθητικού προσωπικού στα σχολεία της Ελλάδας σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, η αναλογία βοηθών διδασκόντων –μαθητών στην Ελλάδα είναι : 1 βοηθός ανά 2.500 μαθητές ,ενώ κατά μέσο όρο στις χώρες της Ευρώπης είναι : 1 βοηθός ανά 330 μαθητές.

Επίσης η αναλογία βοηθητικού προσωπικού –μαθητών για την Ελλάδα είναι μόλις : 1 βοηθός ανά 3.300 μαθητές ενώ στην Ευρώπη είναι 1 βοηθός ανά 65 μαθητές.

Συμπερασματικά

1) Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είναι από τους πιο κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς της Ευρώπης. Μάλιστα αν προσαρμόσουμε τους μισθούς στην πραγματική αγοραστική τους αξία σε κάθε χώρα ξεχωριστά ( ppp index by country ) τότε οι μισθοί των Ελλήνων εκπαιδευτικών κατρακυλούν στις τελευταίες θέσεις. Τα τελευταία 6 χρόνια έχουν υποστεί τεράστιες μειώσεις στις αποδοχές τους (ο βασικός μισθός πρωτοδιόριστου έχει μειωθεί κατά 45%).

2) Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί ασκούν τα διδακτικά τους καθήκοντα κατά μέσο όρο 20.5 ώρες την εβδομάδα που αποτελεί τον 6^ο μεγαλύτερο χρόνο από τις χώρες της Ε.Ε. Επίσης ο αριθμός των εβδομάδων που διδάσκουν σε ένα έτος είναι ακριβώς ίσος με το μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε (36 εβδομάδες ανά έτος). Οι συνολικές διακοπές τους είναι περίπου 11 εβδομάδες ανά έτος που επίσης ισούται με το μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε. Μάλιστα είναι κατάφωρη αδικία για τους ‘Έλληνες εκπαιδευτικούς να λαμβάνεται υπόψη μόνο ο διδακτικός χρόνος όσον αφορά την εργασία των εκπαιδευτικών, αφού είναι επιφορτισμένοι και με αρκετές γραφειοκρατικές και διοικητικές εργασίες ,σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων τους στις άλλες χώρες που η εργασία τους αφορά μόνο τα διδακτικά τους καθήκοντα. Στη χώρα μας οι βοηθοί διδασκόντων, το βοηθητικό προσωπικό και η γραμματειακή υποστήριξη θεωρούνται άσκοπες πολυτέλειες.

3) Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, όχι απλά δεν είναι υπεράριθμοι σε σχέση με τις ανάγκες αλλά είναι επιβεβλημένο να γίνουν άμεσα και νέοι διορισμοί. Είναι άλλωστε φαιδρό να μιλάμε για υπεραριθμίες όταν κάθε Σεπτέμβριο έχουμε πάνω από 20.000 κενά. Η αναλογία μαθητών-εκπαιδευτικών είναι ένας μη έγκυρος δείκτης (δεν λαμβάνει υπόψη του την ανομοιογενή κατανομή των μαθητών στα διάφορα μέρη της χώρας) που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τη συγχώνευση και το κλείσιμο σχολικών μονάδων.

Αντί επιλόγου

Είναι αστείο να κατηγορούν τους Έλληνες εκπαιδευτικούς για τεμπέληδες, υπεράριθμους και καλοπληρωμένους. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα και δείχνουν τα ακριβώς αντίθετα. Με αυταπάρνηση και βαθιά συναίσθηση του ρόλου τους κρατάνε ακόμα όρθιο το ελληνικό σχολείο παρά την απαξίωση, την αμφισβήτηση και τον πόλεμο που δέχονται.

Είναι αναμφισβήτητο ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα όσον αφορά την εκπαίδευση αλλά και τους εκπαιδευτικούς. Υπάρχει όμως μια βασική προϋπόθεση που αν δεν ικανοποιηθεί δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή: Απαιτείται από το κράτος να θέλει να επενδύσει στην εκπαίδευση και όχι να τη θεωρεί ως βάρος που θέλει να ελαφρύνει ή να αποτινάξει τελείως από πάνω του. Καμία βελτίωση δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αύξηση δαπανών για την παιδεία και χωρίς την παροχή στήριξης και εμπιστοσύνης στους εκπαιδευτικούς. Ζητούμενα στην εκπαίδευση πλέον είναι μόνο τα αυτονόητα.

Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος σαρώνει τα βραβεία‏

…σηκώνεσαι ξανά και τραγουδάς μ΄ ακόμα πιο δυνατή τη φωνή σου…

<<…σηκώνεσαι ξανά και τραγουδάς μ΄ ακόμα πιο δυνατή τη φωνή σου…

Για να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο, καμιά ελπίδα να μην πεθάνει..>>

(Τ. Λειβαδίτης)

Η πρώτη βδομάδα του απεργιακού μας αγώνα σηματοδότησε μια άλλη προοπτική για την ελληνική κοινωνία. Τα καθολικά ποσοστά της απεργίας μας ήταν εκκωφαντικά. Πότε ξανά κλάδος έστειλε με τόσο σαφές τρόπο το μήνυμα την ανάγκης ενός ανυποχώρητου αγώνα ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και των επιταγών της ΤΡΟΙΚΑ στη χώρα;

Μια βδομάδα μαχητικής απεργίας, με δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς να κατακλύζουν τις πόλεις της χώρας, έχει ήδη τις πρώτες νίκες:

Κλαδικά, σε πολλές περιοχές, έχουν παγώσει όλες οι «διαδικασίες» υποχρεωτικών αποσπάσεων – μετατάξεων, καθώς και οι τοποθετήσεις συναδέλφων σε λειτουργικά κενά από τον υπουργό και τους διευθυντές εκπαίδευσης χωρίς τον έλεγχο των ΠΥΣΔΕ όπως  προβλέπεται από τα «νέα» μέτρα.

Η μεγάλη μας νίκη είναι ότι μόνο με λίγες μέρες αγωνιστικών κινητοποιήσεων, καταφέραμε να χτίσουμε την ομοψυχία μας, να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια του κλάδου των εκπαιδευτικών.

Αναδείξαμε  όχι μόνο την επιχειρούμενη διάλυση της Β/βάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και  την ίδια την Παιδεία ως τον προμαχώνα του  λαού μας στον αγώνα  υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών.

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Γονείς, μαθητές αλλά και εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι,  μας συνάντησαν στις απεργιακές μας επιτροπές, στις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, στις συνελεύσεις γονιών και μαθητών στα σχολεία μας. Η καταστροφική αντιεκπαιδευτική προπαγάνδα της κυβέρνησης κάμφθηκε μέσα στα πρώτα λεπτά της απεργίας.

Η καρδιά των ανέργων, των εργαζομένων, των νεολαίων χτυπά στο ρυθμό του δικού μας αγώνα!

Την ίδια στιγμή που χιλιάδες εκπαιδευτικοί απεργώντας διεκδικούσαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΕΡΓΑΣΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ για όλο τον λαό, το παρακράτος της Χρυσής Αυγής δολοφόνησε έναν εργαζόμενο, μουσικό και αγωνιστή, τον αείμνηστο Παύλο Φύσσα. Το παρακράτος «στόχευσε» στο φόβο του ελληνικού λαού και οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι με τα μιντιακά τους παπαγαλάκια ανέσυραν τα σενάρια των δύο άκρων, τους εμφυλιακούς παροξυσμούς και τις «προειδοποιήσεις» για νέες  δολοφονίες. Η θεωρία των δύο άκρων διψά  για βία και αίμα που είναι προφανές ότι όσοι εξέθρεψαν το φίδι του νεοναζισμού και τα αυγά του, θα  το εκμεταλλευτούν κατάλληλα για να καταστείλουν τις  λαϊκές διεκδικήσεις.

Σε αυτές τις συνθήκες, η πλειοψηφία των γενικών συνελεύσεων των εκπαιδευτικών (65,7%) απάντησε με συνέχιση του αγώνα μας. Η κρατική τρομοκρατία και η συνδικαλιστική λογική του «εφικτού» δεν πέρασαν. Κι όμως, παρότι ο κλάδος κατάφερε πλειοψηφικά αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή να ξεπεράσει τα τεχνητά «αδιέξοδα», δεν κατορθώθηκε η απόφαση της συνέχισης με πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες.

Η ελάχιστη διαφορά από την απαιτούμενη καταστατική πλειοψηφία (66,7% – 65,7% = 4 ψήφοι) και η στάση συγκεκριμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων οδήγησαν σε λήψη απόφασης για 48ωρη απεργία γεγονός που δυσκολεύει τον αγώνα μας.

Η ολόψυχη στήριξη από μεριάς μας στον ανυποχώρητο απεργιακό αγώνα μας δεν αποτελεί εμμονή. Αποτελεί την προϋπόθεση ύπαρξης του συνδικάτου μας, των συλλογικοτήτων μας, της αξιοπρέπειας και της ζωής μας. Δεν μπορούμε τώρα να υποχωρήσουμε.

Καλούμε τους συναδέλφους μας να δώσουμε αυτές τις μέρες την απεργιακή μάχη με όλες τους τις δυνάμεις. Δυστυχώς, παρότι η πρώτη εβδομάδα έδωσε το μήνυμα της ολόψυχης συμμετοχής της απόλυτης σχεδόν πλειοψηφίας, φαίνεται ότι δεν ήταν εφικτό να τροφοδοτήσει με «όραμα» συγκεκριμένες πολιτικοσυνδικαλιστικές παρατάξεις  που είτε απείχαν επιδεικτικά από την απεργιακή επιτροπή, τις κινηματικές δράσεις της και την περιφρούρηση της απεργίας, είτε συνέχισαν να υποσκάπτουν τον ΚΟΙΝΟ αγώνα μας, συκοφαντώντας άλλες δυνάμεις και  διασπείροντας την πρόωρη απογοήτευση στη λογική του ανέφικτου αγώνα και του αήττητου καπιταλισμού. Η δεύτερη βδομάδα θα πρέπει να αποδείξει σε «εμάς» τους ίδιους ότι δεν παίζουμε μικροπολιτικά παιχνίδια, ότι είμαστε όλοι μαζί, ότι είμαστε αποφασισμένοι!

Ας απαντήσουμε λοιπόν με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουμε, καθολική απεργία σε όλα τα σχολεία… ενημερώσεις γονέων, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων… κοινές απεργιακές επιτροπές και σχολεία κέντρα αγώνα με εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλίες…

Ας  ξαναθυμηθούμε ΟΛΟΙ τον ποιητή: «..όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσιν. Θέλει ΑΡΕΤΗΝ και ΤΟΛΜΗΝ η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»… Η ιστορία γράφεται με αγώνες!

ΥΓ: Πολλά γράφονται για την πραγματική οικονομική δυσπραγία των εκπαιδευτικών ως βασικό λόγο της αναστολής των απεργιών. Όμως, η «αναστολή» των αγώνων αυτή τη στιγμή, που εμείς οι ίδιοι, η χώρα μας και ο λαός μας στενάζουμε κάτω από το ζυγό της εγκληματικής  μνημονιακής- νεοφιλελεύθερης πολιτικής, δεν θα οφείλεται τόσο στην ανέχεια αλλά στη έλλειψη οράματος και προοπτικής… Ας μην το επιτρέψουμε, ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ!

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΕ, ΔΝΤ ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ ΤΗΣ Γ ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ

Γ ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ                                        

ΤΑΫΓΕΤΟΥ 60, ΠΑΤΗΣΙΑ, ΑΘΗΝΑ                                                                                    

ΤΗΛ – ΦΑΞ: 210 2012031

g.elme.athinas@gmail.com

ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 37

27/09/2013

ΘΕΜΑ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΕΠΑΛ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ

Το ΔΣ της Γ’ΕΛΜΕ Αθήνας, σε συνεδρίαση του, αποφάσισε να ορίσει συγκέντρωση ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ συγκροτήματος Γκράβας, Ν.Φιλαδέλφειας και 4^ου ΕΠΑΛ Αθήνας, τη Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη και ώρα 12:30 μμ στο 2^ο ΕΠΑΛ ΓΡΑΒΑΣ.

Οι διαθεσιμότητες των συναδέλφων μας, η κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων, η αποπομπή 15000 μαθητών μας από τη δημόσια τεχνική – επαγγελματική εκπαίδευση αλλά και οι συνεχιζόμενες προκλητικές ενέργειες από πλευράς κυβέρνησης στο χώρο της δευτεροβάθμιας τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης απαιτούν το δικό μας ενωτικό και ανυποχώρητο αγώνα.

ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΚΤΗ!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ 2^Ο ΕΠΑΛ ΓΚΡΑΒΑΣ (Πασσώβ 8)

Ας είμαστε ΟΛΟΙ εκεί!

Οι κύριοι διευθυντές πρέπει να διευκολύνουν όλους τους συναδέλφους ώστε να παραβρεθούν οι συνάδελφοι στη συγκέντρωσή μας.

το ΔΣ της Γ ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!!!!!!

Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση να καταστρέφει άλλο το δημόσιο σχολείο και να εξαθλιώνει τους εκπαιδευτικούς. Κοινό μέτωπο όλων τώρα για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.

         ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΛΜΕ:

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ,

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ – ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Κινητοποίηση – μαζική διαμαρτυρία στη Περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής (Τσόχα 13-15, Αμπελόκηποι) την Παρασκευή 12/7/13 στις 1 μμ.

Συλλαλητήριο τη Δευτέρα 15/7/13 στο Σύνταγμα με συναυλία και ολονυκτία (μαζί με τους εργαζόμενους στους δήμους), με προσυγκέντρωση τα γραφεία της ΟΛΜΕ (Ερμού και Κορνάρου 2) στις 7 μμ.

Μεγάλη συγκέντρωση την Τρίτη 16/7/13 στην Αθήναστην Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 11:30 π.μ. (ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, όπου θα συζητιέται στη βουλή το νέο νομοσχέδιο-φονιάς που θα επικυρώνει τη συμφωνία κυβέρνησης και τροϊκανών για τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις μαζί με άλλα βάρβαρα μέτρα στο πλαίσιο των μνημονίων).

Καμία διαθεσιμότητα, καμία υποχρεωτική μετάθεση, καμία απόλυση εκπαιδευτικού δεν θα γίνει αποδεκτή

και θα είναι «αιτία πολέμου».

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
Όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.

Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος ,φυτευτής , γίνε διαφεντευτής.

Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα,
πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα,
για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά ! τσεκούρι !τράβα !,
ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα.

Π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
,
Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα .

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Ψέμματα και συκοφαντίες για τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών

Το ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά, αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει ένα πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο

Του Χρήστου Κάτσικα (Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 9/5/2013)


Είκοσι πέντε χρόνια μετά την απεργία στις εξετάσεις (7/5–23/6/1988), το υπουργείο Παιδείας με τα νέα εξοντωτικά μέτρα για τη σχολική εκπαίδευση και τα ζωντανά της στοιχεία οδηγεί τους εκπαιδευτικούς σε σύγκρουση. Την ίδια ώρα, τα φιλικά στην κυβέρνηση μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαπολύουν τόνους ψεμάτων και συκοφαντιών για τους καθηγητές στην εναγώνια προσπάθειά τους να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον τους, ποντάροντας στην ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού

Δεν πρόλαβαν οι εκπαιδευτικοί να εκδηλώσουν τις διαθέσεις τους να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική που αφανίζει το δημόσιο σχολείο, τη δουλειά τους και τις ζωές τους και αμέσως έπιασαν δουλειά οι εργολάβοι της παραπλάνησης και συκοφάντησης όσων τολμούν να αντιστέκονται.

Μια ματιά να ρίξει κανείς στις εφημερίδες των τελευταίων ημερών μπορεί να το διαπιστώσει: «Απειλούν τις εισαγωγικές εξετάσεις» ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, «Απεργία στις εξετάσεις-δεν ντρέπονται οι καθηγητές» ΑΡΘΡΟ της Κυριακής, «Γιατί η ΟΛΜΕ παίζει ξανά με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις» ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, «Νάρκη της ΟΛΜΕ στις Πανελλαδικές» ΤΟ ΒΗΜΑ, «Σύγκρουση με θύματα τους μαθητές» 6 ΜΕΡΕΣ, «Τρόμος για τις Πανελλαδικές» ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, «Αγωνία για 100.000 υποψήφιους» ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, «Στον αέρα η απεργία στις Πανελλαδικές» ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, «Απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις Πανελλαδικές» ΗΜΕΡΗΣΙΑ κ.λπ.

Αλχημείες του υπουργείου

Το υπουργείο Παιδείας, για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας εργάζονται λίγο, «δίνει τα ρέστα του» στη διαστρέβλωση των συγκριτικών στοιχείων του χρόνου εργασίας. Είναι γνωστή η αλχημεία του υπουργείου Παιδείας δίνοντας τα στοιχεία στο Δίκτυο Ευρυδίκη να αναφέρει μόνο το καταληκτικό διδακτικό ωράριο των 16 ωρών! Το ίδιο συμβαίνει και στα στοιχεία που έχουν δοθεί στον ΟΟΣΑ.

Στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι της αυλής και της οθόνης «ανακαλύπτουν» τους μαθητές «που βρίσκονται στην πιο κρίσιμη φάση της ζωής τους», συμμερίζονται τους γονείς «που αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους», και τραβώντας το νήμα στα άκρα θυμούνται τους «βολεψάκηδες καθηγητές, τους τεμπέληδες, τους ιδιαιτεράκηδες», παρουσιάζοντας τους εκπαιδευτικούς σαν «κοπανατζήδες», «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας».

Στην πραγματικότητα το διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αρχίζει από τις 21 ώρες την εβδομάδα και αποκλιμακώνεται ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας σε 19, 18 και τελικά 16 μετά την εικοσαετία.

Ταυτόχρονα, όμως, το ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά, αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει ένα πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο! Αν συνυπολογίσουμε και την εργασία στο σπίτι, που συνίσταται στην προετοιμασία της διδασκαλίας για την επόμενη μέρα και τη διόρθωση των συχνών γραπτών εργασιών των μαθητών, προκύπτει ένας αυξημένος όγκος ωρών που ξεπερνά, κατά πολύ, το ημερήσιο οκτάωρο!

Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Καββαδία, μέλος του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ), ο μέσος όρος διδακτικών ωρών για τους εκπαιδευτικούς των 25 χωρών από τις 27 της Ε.Ε. για την κατώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο) είναι 19,1 και για αυτούς της ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Λύκειο) είναι 18,4. Στην Ελλάδα, όπου δεν υπάρχει αντίστοιχος διαχωρισμός, ο μέσος όρος διδασκαλίας είναι 18,5, αντίστοιχος του μέσου όρου Ε.Ε. (19,1 και 18,4).

Οσον αφορά τους Ελληνες εκπαιδευτικούς προκύπτει ότι ως προς τον χρόνο εργασίας συνολικά σε ετήσια βάση στο σχολείο είναι 1.170 ώρες για το Γυμνάσιο και το Λύκειο, ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 1.199 για την κατώτερη και 1.166 για την ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και για την Ε.Ε./19 είναι 1.133 και 1.108, αντίστοιχα.

Ο μέσος όρος των καθαρών εργάσιμων εβδομάδων για τους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 38,6 εβδομάδες, ενώ στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο πάνω από τον μέσο όρο Ε.Ε./27.

Καθεστώς δουλείας

Τι συμβαίνει όμως και ο εκπαιδευτικός κόσμος βρίσκεται στα πρόθυμα έκρηξης; Οπως είναι γνωστό σε όσους αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες, με μια αιφνιδιαστική ρύθμιση το υπουργείο Παιδείας αυξάνει το ωράριο των καθηγητών, νομοθετεί υποχρεωτικές μεταθέσεις, ενώ τις επόμενες μέρες σχεδιάζει νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και υπερφόρτωση των σχολικών τμημάτων με 30 μαθητές.

Οι συνέπειες των αλλαγών αυτών είναι τραγικές καθώς σημαίνουν μόνιμη έξοδο 10.000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών, αναγκαστικές μετακινήσεις τα επόμενα δύο χρόνια 10.000-15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών, απολύσεις εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων που δεν «χωράνε» στους νέους σχεδιασμούς και μείωση κατά 10.000 των μόνιμων θέσεων εργασίας στη σχολική εκπαίδευση (οργανικών θέσεων) με ανάλογη έξοδο των εκπαιδευτικών που περισσεύουν. Οσοι απομείνουν, θα αναγκαστούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, ενώ την ίδια ώρα πάνω τους θα κινείται απειλητικά το φάντασμα της αργίας και της διαθεσιμότητας.

ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

του ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗ, από το Εθνος, πηγή Κινηση Γονέων Γαλατσίου

Κάτω από τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν διαμορφωθεί οι μισθοί των Ελλήνων εκπαιδευτικών, σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε χθες η ομοσπονδία των καθηγητών (ΟΛΜΕ).

Σύμφωνα με την έρευνα που αφορά το 2011-2012, ο μέσος όρος του κατώτερου ετήσιου μεικτού μισθού καθηγητή στα γυμνάσια 35 χωρών της Ευρώπης φτάνει τα 24.205 ευρώ ενώ στην Ελλάδα ?η οποία βρίσκεται στην 24η θέση? οι καθηγητές λαμβάνουν ετησίως μεικτό μισθό 14.104 ευρώ. Ο χαμηλότερος κατώτερος ετήσιος μισθός καταγράφεται στη Βουλγαρία (2.761 ευρώ), ακολουθεί η Ρουμανία με 2.777 και έπονται Λιθουανία (3.774), Λετονία (4.163) και Ουγγαρία (5.563).

Τις υψηλότερες αποδοχές απολαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί του Λιχτενστάιν, με τον μικτό ετήσιο μισθό να φτάνει τις 80.806. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο με 75.997 και στην τρίτη, με μεγάλη διαφορά, η Νορβηγία (48.490 ευρώ).

Μακριά από τον μέσο όρο βρίσκονται οι καθηγητές στην Ελλάδα και όσον αφορά στον ανώτερο ετήσιο μεικτό μισθό. Ο μέσος όρος διαμορφώνεται στα 37.637 ευρώ και στην Ελλάδα ο καταληκτικός μισθός δεν ξεπερνά τις 25.756 ευρώ. Στον αντίποδα, οι καθηγητές στο Λουξεμβούργο λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή τους λαμβάνουν ετήσιες μεικτές αποδοχές που φτάνουν τις 132.101 ευρώ. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι καθηγητές στο Λιχτενστάιν με 131.146 ευρώ, και ακολουθούν οι Αυστριακοί εκπαιδευτικοί με 67.581.

Οπως ανέφεραν χθες εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, το σχολικό έτος 2011-2012 σε σχέση με το προηγούμενο οι μισθοί μειώθηκαν μόνο σε τέσσερις χώρες της Ευρώπης (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Σλοβενία), έμειναν σταθεροί σε εννέα και αυξήθηκαν σε 16 χώρες.

Κατά τα λοιπά, τα μέλη της ΟΛΜΕ υποστήριξαν ότι τον Δεκέμβρη τα κενά σε καθηγητές σε όλες τις διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φτάνουν τα 1.522.

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, τα περισσότερα εντοπίζονται στη Διεύθυνση Ηρακλείου (140), ακολουθούν γυμνάσια και λύκεια των Κυκλάδων (133) και η περιοχή της Α’ Αθήνας (110).

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Γ ΕΛΜΕ

Γαλάτσι, 15/04/2011

Νιώθουμε την ανάγκη να διαμαρτυρηθούμε για τη στάση του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τν απόφαση έναρξης των πανελλαδικών εξετάσεων στις 12/5, μια εβδομάδα δηλαδή νωρίτερα από την αναμενόμενη ημερομηνία.

Οσοι βρίσκονται στο χώρο της παιδείας, γνωρίζουν ότι αυτή η μικρή θεωρητικά επίσπευση της διαδικασίας των εξετάσεων σημαίνει : α) για τους εκπαιδευτικούς συμπίεση της ύλης που απομένει ή αγώνα δρόμου ώστε να καλυφθεί η εξεταστέα ύλη πριν το Πάσχα αφού μετά απομένουν μόλις 4 μέρες «καθαρών» μαθημάτων, β) για τα παιδιά, πολιτιστικές εκδηλώσεις και ημερήσιες εκδρομές που πρέπει να ακυρωθούν και, ειδικά για τους μαθητές της Γ’ λυκείου μια εβδομάδα λιγότερο διάβασμα για τις πανελλαδικές.

Δεν μπορεί να μη συνδυαστούν τα παραπάνω και με την απόφαση να επιτραπεί στους μαθητές της Γ’ λυκείου να εξεταστούν μόνο ενδοσχολικά στα πανελλαδικά μαθήματα – εάν το επιθυμούν – έτσι ώστε να μπορέσουν να αποφοιτήσουν ευκολότερα. Μια απόφαση που, φαινομενικά, είναι υπέρ των μαθητών, αν ληφθεί όμως υπόψη η χρονική στιγμή που ανακοινώθηκε (αφού αυτοί οι μαθητές θα μπορούσαν να το γνωρίζουν νωρίτερα και να κάνουν ένα διαφορετικό οικογενειακό και οικονομικό προγραμματισμό) καταλαβαίνουμε ότι γίνεται για λόγους λαϊκισμού ώστε να μειωθούν οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας.

Μετά λοιπόν τις συγχωνεύσεις, τις καταργήσεις, την απουσία διαλόγου με τους εκπαιδευτικούς, την αύξηση των μαθητών ανά τάξη, το σχεδιασμό του «Νέου Λυκείου» πάνω σε ένα παλιότερο, έρχεται και η βιασύνη για τις εξετάσεις, «μικρό» σε σχέση με τα προηγούμενα αλλά στην ίδια λογική: Αδιαφορία για την δημόσια παιδεία , για τη διδακτέα ύλη, τις εκδηλώσεις, την προετοιμασία των παιδιών. Ενδιαφέρον μόνο για το πώς θα περικοπούν λίγα ευρώ παραπάνω και από την παιδεία (με την εξοικονόμηση δαπανών για σαββατοκύριακα, για επιτροπές μέσα στον Ιούλιο, βαθμολογικά κέντρα κλπ)προκειμένου να μη χάσουν οι τραπεζίτες λίγες χιλιάδες παραπάνω μέσα στα δις που διαχειρίζονται.

Το μόνο θετικό απ’ όλα αυτά είναι ότι αρχίζουν πλέον και αφυπνίζονται και αυτοί που δεν είναι μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης και κυρίως οι γονείς και τα παιδιά. Είχε πει η κυρία Διαμαντοπούλου ότι τους εκπαιδευτικούς τους έχει κοντά της, ερμηνεύοντας το ποσοστό κάποιας απεργίας ως συμφωνία με την πολιτική της.. Δεν ξέρουμε γιατί το Υπουργείο κοιτάζει μόνο τα ποσοστά των απεργιών – ιδιαίτερα σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά περίοδο για κάθε οικογένεια – και όχι και τις άλλες μορφές διαφωνίας, μέσα και έξω από τα σχολεία, στους δρόμους, στις γειτονιές, στα έντυπα, στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την ελληνική κοινωνία.

Οι εκπαιδευτικοί φυσικά και δεν είναι μαζί με την κυρία Διαμαντοπούλου. Είναι κοντά στα παιδιά και  εκεί θα τους βρει η κυρία Υπουργός να υπερασπίζονται με κάθε τρόπο (με ή χωρίς απεργίες) το δικαίωμα των παιδιών για ουσιαστική, δημόσια και δωρεάν παιδεία.

Ραντεβού στους δρόμους.

Γιάννης Γαρουφαλιάς, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βίκυ Βέκιου, Δωρα Ξυπολιά, Γεωργία Βαλωμένου, Ράνια Καλαντζή,  Μαριάννα Πρωτονοταρίου.

Ανοιχτή επιστολή προς γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς

ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ 25/2